Jednym z najdziwniejszych zjawisk w życiu jest dopadający znienacka smutek. Wstajesz sobie rano z uśmiechem na ustach po porządnych ośmiu godzinach snu. Stosunkowo szybko dajesz radę uporać się z prysznicem, suszeniem włosów i makijażem. Chwilę potem napatoczy mi się nawet jakieś śniadanie, poranny pocałunek i pierwsza tego dnia kawa. Wychodzisz z domu i wszystko wskazuje na to, że to będzie udany dzień.

I wtedy Cię to dopada.

Może wziąć początek od powiewu wiatru. Albo od ujrzanego kątem oka rozbłysku słońca w oknie mijanego budynku. Dziwny ptak, złamany kwiat, brudne okno, krzywo zaparkowany samochód. To może być cokolwiek. Wszystko naraz albo nic.

Nagle Ci smutno.

rude wlosy boho1

Nie żeby bardzo. Wcale nie przejmująco. Ale zupełnie bez żadnego powodu czujesz delikatny ból istnienia. Ogrzewające Cię słońce jest smutne. Pociąg, w którym właśnie siedzisz jest melancholijny. Kwiaty pachną tak nieszczęśnie. A Ty mrużysz tylko oczy, czując smętny spokój oblewający Twoje ciało. To wszystko jest tak subtelne, że chwilami wręcz przyjemne. Podobnie jak delikatne nuty żałosnych pieśni. Nagle wszystkie mają sens. Nagle wszystkie są dla Ciebie.

Świat jest obleczony delikatną rzewną mgłą, a jednocześnie dostrzegasz szczegóły, oczywiście smutne szczegóły, o wiele łatwiej. Masz ochotę zamknąć oczy i opatulić się tą melancholią. To ten rodzaj smutku, od którego można się uzależnić. Wieczorem w pościeli może nawet uronisz łzę. Poczujesz ciężar w żołądku, który wydaje się nawet nieco ekscytujący.

Nazajutrz wszystko mija.

rude wlosy boho

| zdjęcia: Katarzyna Terek |

Podoba Ci się? Podaj dalej »

Newsletter

Subskrybuj Elfią Korespondencję

Czymże jest newsletter? Może być różnymi rzeczami. Może być sposobem na zawalenie skrzynki i wciskaniem swojego produktu przy każdej możliwej okazji. Może być wspaniałym narzędziem do budowania bliskiej relacji ze społecznością. Albo czymś pomiędzy. Czasem nawet czymś fajnym. I o to będę walczyć.

Zapraszam Cię do zapisania się na mój newsletter Elfia Korespondencja. Wchodzisz w to?

Administratorem danych osobowych podanych w formularzu jest Marta Dziok-Kaczyńska, Ellarion Cybernetics Ltd., Paul Street 86-90, London, United Kingdom. Zasady przetwarzania danych oraz Twoje uprawnienia z tym związane opisane są w polityce prywatności. Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA. Mają zastosowanie polityka prywatności oraz regulamin serwisu Google.
61923936_301827807423707_1414915001336679940_n copy

Autorka

Marta Dziok-Kaczyńska
Riennahera​

Nie chcę sprzedać Ci wizji perfekcyjnego życia jak ze strony w kolorowym czasopiśmie. Chcę być dobrą sobą i porządną osobą. Może Ty też?

15 thoughts on “O smutku”

  1. Doskonale znany mi stan. Pamiętam, że zwykle dopadał mnie w słoneczne niedziele, kiedy wiedziałam, że muszę wracać z domu do miasta, w którym pomieszkuję. Ale oczywiście nie tylko wtedy. Zresztą Weltschmerz 24/7.

  2. A ja Smutku nie lubię. Często powtarza, że przejeżdżał obok i wpadnie tylko na chwilkę. Później trudno pozbyć się natręta, bo napiłby się jeszcze kawki i tak przeciąga się wizyta w nieskończoność. A tak poważnie, świetny tekst i cudne zdjęcia : ) Nieziemską masz tę sukienkę : ) !

  3. A ja taki czasami mam dzień, gdzie hasłem przewodnim nie jest „smutek” tylko „frustracja”. I wyobrażam sobie wtedy, że to klątwa, bo to taki dzień, gdzie nic mi nie wychodzi, a pod koniec już tylko czekam aż w końcu zajdzie słońce i się to wszystko skończy. Czasami próbuje sobie z tym jakoś poradzić i np. idę pobiegać, ale klątwa i tak mnie dosięgnie – zacznie padać deszcz. Albo włączę sobie jakiś przyjemny film – klątwa tylko szczerzy kły i odłącza prą w moim mieszkaniu. Następnie próbuje wziąć magnez (ponoć pomaga na stany niepokoju), ale klątwa znów mi nie daje dojść do słowa i tabletki do rozpuszczania zaklinowują się w tubce – żadna nie ma zamiaru wylecieć. Ostatecznym ratunkiem jest wino. I tu już moja klątwa nigdy nie ma nic do gadania.

  4. Dokładnie tak samo czułam się wczoraj. Zaczęło się od dziwnej melancholii, robiłam wszystko jak zawsze ale jednak coś było nie tak. Przyjemny wieczór nie był dla mnie taki przyjemny, nie odczuwałam żadnej radości, po prostu byłam. Zanim się położyłam było juz mi tak ciężko, tak źle i smutno, nie wiedziałam dlaczego ale tak było, chciałam schować się pod kołdrą na tydzień. Na szczęście dzisiaj jest juz lepiej:)

  5. Miałam tak dzisiaj. Ale nie wiem, czy to była tylko chwila. I skąd. I dlaczego.
    Dziękuję Ci za ten tekst.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top