Playlista na drogę do pracy

Pierwszy poniedziałek roku to nie są przelewki. Sama już od kilku dni odczuwam lęki związane z tym najnieszczęśliwszym z dni. Nie cieszy mnie nawet możliwość zaprezentowania w pracy nowych wyprzedażowych kreacji ani wymiany codziennych złośliwości z braćmi i siostrami z działu czy orkami z marketingu. Ani fakt, że ta jedna dziewczyna na piętrze, która mnie irytowała, już nie będzie z nami pracować. Jest źle na całego. Jedyne nieszczęście większe niż powrót po pracy po świątecznym urlopie to powrót do pracy po świątecznym urlopie bez muzyki w słuchawkach.

Muzyka to moja kofeina. Mogę nie zjeść śniadania, ale bez piosenki na rozpoczęcie już nic tego dnia się nie uda. Nie do końca radzę sobie z chodzeniem po ulicy bez słuchawek w uszach. Raz na jakiś czas ich zapomnę i muszę sama śpiewać, na głos albo w głowie. Pół biedy, kiedy w głowie.

Mam zestaw utworów, który regularnie odpalam w zależności od okazji. Piosenki na słoneczny dzień, piosenki na deszczowy dzień, piosenki do sprzątania, jazdy autobusem, na zakupy i tak dalej. Z pewnością też tak masz. I tylko pisać muszę w absolutnej ciszy. Moje upodobania muzyczne to jest w ogóle głupia sprawa, bo jest mi absolutnie nie po drodze z hitami, nowościami i czymkolwiek co jest na topie. Niektóre utwory podobają mi się rok po tym jak wszyscy się już nimi znudzili, inne nawet dekadę później (czego przykładem była zeszłoroczna fascynacja Linkin Park i Limp Bizkit…). Słucham zbiorowiska badziewia z różnych dekad, trudno szukać w moich preferencjach jakiegokolwiek ładu i logiki.

Wracając do kwestii najgorszego dnia roku, pozwól mi podzielić się utworami, które stanowią podstawę moich codziennych porannych krucjat do biura. Rano potrzebuję energii i motywacji. Potrzebuję uwierzyć, że nie jestem leniwcem, tylko zwycięzcą. Przynajmniej do lunchu, po lunchu jakoś zleci. Kluczowy jest też dla mnie tekst. Przeżyję niewyrafinowane brzmienie, jeśli tekst daje mi w twarz. Poniższe kawałki dają (w miły sposób). Lecimy?

Make your own kind of music: Pamiętam jak dziś, kiedy szykowałam się do poważnej rozmowy z szefem i ten utwór pomógł mi zmienić nastawienie z nastroju przestraszonego zająca na nastrój człowieka, który robi swoje i resztę ma gdzieś. Polecam ten nastrój.
Just to do your thing’s the hardest thing to do.

The world is not enough: Nie da się chyba być większym kozakiem i zwycięzcą niż James Bond. To moja absolutnie ulubiona bondowska piosenka, a swego czasu byłam sporą fanką Garbage. Poza tym kiedy w perspektywie dnia mam ciężkie negocjacje z klientem, moje ulubione linijki (No-one ever die from wanting to much czy We know when to kiss/And we know when to kill/If we can’t have it all/Then nobody will) dodają mi otuchy 😉

Supremacy: Pozostając w klimatach Bonda (nigdy nie zrozumiem, czemu ten utwór nie trafił do Skyfall), kiedy chcę być twarda i nie mam zamiaru dać dmuchać sobie w kaszę, słucham tego. I wyobrażam sobie, że za mną chodnikiem sunie cała orkiestra.
You don’t have long/ I am on to you/ The time, it has come to destroy / Your supremacy.

Numb: Zawsze, gdy mam focha na szefa. Pozwala się wyładować zanim coś chlapnę.
All I want to do/ Is be more like me and be less like you

First Light: Kiedy nie mam żadnego focha i żadnych negocjacji mogę po prostu cieszyć się nowym dniem w rytmie przypominającym Beach Boys i lata sześćdziesiąte.
Each day, never the same

I See Fire: To jest pieśń o śmierci, przyjaźni i osiąganiu targetów. A także o pubie. Nie znam piękniejszych tematów niż śmierć, przyjaźń i pub. Czysta poezja. Na twarzy Elfa Pogardy pojawia się cień uśmiechu.
And if we should die tonight/ Then we should all die together/ Raise a glass of wine for the last time

Little Party Never Killed Nobody: Kiedy wiem, że w perspektywie dnia mam jakąć porażkę, jestem dzielna niczym Fergie. Koniec końców mam też perspektywę na pub, no nie?
It don’t mean a thing if I give you my heart/ If you tear it apart, no, uh, uh, ah, oh

R U Mine: Ten utwór jest po prostu niezwykle sexy i słuchaj go jak chcę się czuć fajna.
She’s a silver lining lone ranger riding through an open space

I’ll kill her: Jeśli ta dziewczyna, która Cię irytuje wciąż z Tobą pracuje.Jeśli ktokolwiek stoi na drodze do Twoich marzeń. Soko wierzy, że jest w stanie usunąć taką blerwę. Ty i ja z pewnością też jesteśmy w stanie ją pokonać. Mentalnie, oczywiście…
I’ll kill her/ She stole my future/ She broke my dream

Heart Shaped Glasses: Ten utwór nie przypomina mi specjalnie żadnej możliwej sytuacji w pracy, ale Marilyn Manson jest bardzo kól i często zgadzam się z tym co mówi i śpiewa, a ten kawałek jest jednym z bardziej pozytywnych w jego twórczości. Poza tym śpiewa o niebieskich oczach, a niebieskie oczy ma mój mąż (szaro-niebieskie, ale i tak niebieskie) i Thranduil, więc sama słodycz od rana.
You should close your eyes/ That blue is getting me high/ And making me low

Jeśli masz ochotę posłuchać tych utworów w drodze, poniżej Spotify. Niestety bez Soko, utwór nie jest dostępny.

Trzymam kciuki za jutro. Kto wie, może do rana zdążę jeszcze zachorować? (proszę, proszę, proszę…)