przemyślenia

Nie powiem, czuję się pobita. Nie powiem, jeszcze dwa dni temu moje poczucie własnej wartości leżało obok śmietnika. Nie powiem, w tej chwili nie jestem ani zwycięzcą, ani nawet człowiekiem z umytymi włosami.

W przyszłym tygodniu minie pierwszy miesiąc mojego bezrobocia i spełnienia wyczekiwanego marzenia o odejściu z pracy. Wydaje mi się, jakby minął tydzień.

Aplikacje, pdfy, smartfony i kindle są fajne. Ale papier to i tak moja największa miłość.

W głowie mi się nie mieści jak ludzie umieją ogarnąć swój dzień, miesiąc, rok i jeszcze mieć nadwyżkę czasu do wykorzystania na nienawiść.

Czas spędzony z sobą samym jest bardzo cenny. Samotność dostarcza wspaniałych doznań

Wszelki wolny czas bardzo łatwo zmarnować, więc spisuję co chcę robić w te wakacje.

I bardzo się z tego powodu cieszę.

Nigdy nie jest czas na pogardę.

Po prawie czterech latach w obecnej pracy, złożyłam wypowiedzenie.